Jego obsesją było stworzenie rzeźby o niespotykanym realizmie. Jego kariera jako twórcy modeli zaczęła nabierać rozpędu po premierze filmu “Labyrinth” i serialu telewizyjnym “The Storyteller”. Ron Mueck jest również rzeźbiarzem — twórcą pięciometrowej rzeźby “Boy” z 1999 roku, wystawionej na renomowanym Biennale Sztuki w Wenecji.
Mark Jenkins (1970) jest amerykańskim artystą znanym z rzeźbiarskich instalacji ulicznych. Praktyka street artu Jenkinsa polega na użyciu “ulicy jako etapu”, gdzie jego instalacje odziaływują na przechodniów, którzy nieświadomie stają się aktorami. Uliczne instalacje tego artysty przyciągają uwagę głównie… policji.
Piotr Uklański zaprzeczał, że Naziści to była czysta prowokacja, choć bezspornie dzięki tej instalacji udało mu się zaistnieć w świecie międzynarodowej sztuki.
Do historii światowej sztuki przeszedł jako autor instalacji Lego. Obóz Koncentracyjny z 1996 roku.
Jego prace malarskie można znaleźć w kolekcjach Teradyne, Harvard University, William Mały i innych kolekcjach publicznych oraz prywatnych. W 1985 Howe wyjechał do Nowego Jorku i odwrócił się od malarstwa by poświęcić się tworzeniu kinetycznych rzeźb.
Theo Jansen to holenderski artysta i konstruktor. W 1990 roku zaczął budować mechanizmy z PCV i drewna, które są w stanie poruszać się samodzielnie, znane jako Strandbeest.
Niektórzy, nierozumiejący przesłania współczesnej rzeźby widzowie, postrzegają jej silikonowe rzeźby jako przerażający i obrzydliwy akt degeneracji, mający na celu zdobycie szybkiego rozgłosu i sławy.