CZESZUMSKI | KSIĄŻKA
FELIETON | GRETKUS
Jest ich pół miliona
ARTYKUŁ | JODKIEWICZ
ANIMACJA | JOHNSON
WYWIAD | WOLAŃSKI FA POZNAŃ
BARTEK FETYSZ | WYWIAD
MALARSTWO | PORADA
POEZJA | SONNENBERG
FOTOGRAFIA | ANNA KALETA
FOTOGRAFIA | NIEMIEC
WYWIAD | EWA SONNENBERG
MURCIANO | GRAFIKA
![C. GRETKUS Ewunis [post otwarty]](http://www.eprawda.pl/wp-content/uploads/2021/01/ewunis7.jpg)
MALISZEWSKI | WYWIAD
Nastąpi zmiana systemu, powstanie sterowana gospodarka post-rynkowa, gospodarka planowa 2.0, czyli system precyzyjnego planowania gospodarczego. Zaś w wymiarze społecznym będzie to oznaczało precyzowanie systemu kastowego — aksamitnego, bezdotykowego niewolnictwa.
W epoce fizycznej aktywności Marcela, modne były kontakty arystokracji ze środowiskiem artystycznym. Do dobrego tonu należało bywanie w ich otoczeniu.
W jego pracach przewijają się motywy znane z nauki, sztuki, historii i kultury. Mamy aluzje do świata gier komputerowych, kubizmu, surrealizmu, pop artu, ekologii, wielkich wynalazków i nowoczesnych technologii.
Honoriusz poznaje w Paryżu mechanizmy preparowania wiadomości: tworzenia prawdy z fikcji; fabrykowania dowodów z przypuszczeń. Poznaje cyniczną sforę usługowych mędrców. Mędrców o spożywczym poglądzie na świat.
Czy Siemiradzki malując “Pochodnie Nerona” wchłaniał niesamowite ilości wina i w tym czasie głaskał jakąś modelkę po cyckach? Czy Matejko zamykał się w pracowni ze strachu przed upierdliwą żoną wzbudzającą w nim agresję, którą to agresję następnie wylewał na płótno?
Wszystko tu jest oszczędne, skrótowe i minimalistyczne, nie pozbawione jednak kolorystycznych harmonii i kompozycyjnej płynności. To opowieść o ludzkim bycie zakorzenionym w nowoczesnych technologiach — o człowieku online, podłączonym do kroplówki TV i mediów społecznościowych 24 godziny na dobę.
Tragiczne karty polskiej historii. Pokolenie, które miało zostać wdeptane w ziemię. Wolne miasto Gdańsk, “w którym narodził się współczesny świat”. Władza i biurokraci. Czy Polacy zaczną słuchać Boga? Po wielu latach milczenia, Zbigniew Sajnóg — polski literat, poeta i performer, okryty honorem współtwórcy polskiej awangardy lat 80-tych, zabiera głos.
Rozważania nad dorobkiem malarskim Piotra Pasiewicza, należy rozpocząć od prostej konstatacji — mamy do czynienia z twórczością niekomercyjną. To nie pop art. To malarstwo elitarne intelektualnie, nie mające nic wspólnego z ludzką rzeczywistością.
Choć zapisał się w historii polskiej awangardy w latach 80-tych, jako współtwórca ruchu Totart i takich programów TV jak niezapomniane “Dzyndzylyndzy”, “Brzóska Show”, “Lalamido”, “Pętla czasu” i inne, nie jest jedynie charyzmatycznym performerem.
Czasy nużacego tradycjonalizmu w malarstwie należą już do przeszłości. Nowoczesna sztuka to czysta energia i emocje — to walka na śmierć i życie o przykucie uwagi odbiorcy. Ten efektowny obraz powinien się nazywać Ecstasy,
Pewnie zastanawiał się, do jakiego świata przynależy. Jaki świat odgadłby jego intencje i uczucia. Przecież kamień może być przesyłką z innego świata. To kamień nie ziemia jest kością rzeczywistości. Ale rzeczywistości jest wiele; kto odgadnie, która jest tą właściwą? Uwielbienie. Urzeczenie. Uwielbienie.
Myślę, że nagrody jakie przyznano temu „reżyserowi”, wynikały raczej z litości nad nim, niż za jego twórczość. Patrząc na jego ładną buzię, twierdzę, że zamiast męczyć ludzi swoimi wizjami, powinien wykorzystać swój potencjał w innej branży.
Jest takie miasto, które dzięki swoim ambitnym projektom architektoniczno-technologicznym — tym planowanym, oraz tym zrealizowanym — jako jedyne na świecie zasługuje na miano miasta przyszłości.
Cztery SUV-y z przyciemnianymi szybami podążały za nim jak cienie. Jeden z nich, który jechał jako pierwszy, miał na rejestracji i drzwiach oznaczenia policji stanowej. To nie było żadne pocieszenie. Policja w północnych stanach Meksyku często sama wykonuje dla karteli zlecenia największego kalibru.
Jego obsesją było stworzenie rzeźby o niespotykanym realizmie. Jego kariera jako twórcy modeli zaczęła nabierać rozpędu po premierze filmu “Labyrinth” i serialu telewizyjnym “The Storyteller”. Ron Mueck jest również rzeźbiarzem — twórcą pięciometrowej rzeźby “Boy” z 1999 roku,
Polska to całkiem ładny, choć trochę monotonny kraj — do tego bardzo mocno obfotografowany. Ponadto jest typowym średniakiem — średnie góry, mało urozmaicone wybrzeże, brak atrakcji krajobrazowych wielkiego kalibru.
Dlaczego malarstwo? Dlaczego Warszawa? O tym wszystkim opowiada Urszula Kamińska — autorka cyklu portretów “The People”, wystawionych w PGE Stadion Narodowy w maju 2016 roku.
Jasna paleta barw jest jak kieliszek szampana w dłoni pięknej kobiety. Mocna czerwień ust to flamenco w trakcie karnawału. Jako podkład do obrazów malowanych farbami akrylowymi, artysta często używa oryginalnych gazet i czasopism, co wywołuje “prasowy” efekt realizmu. Oto pop art — w najlepszym znaczeniu tego słowa.
Pierwsze próby robienia zdjęć podjąłem gdy miałem około 17 lat. Początkowo była to tylko zabawa, która z czasem stała się zajęciem bardziej wymagającym.
Claudio miksuje ze sobą wszystkie dostępne gatunki sztuki wizualnej. Jest improwizatorem. Efektem końcowym jest “kolażowe” uchwycenie sensu pokrętnej ludzkiej natury.
PROZA | PAWEŁ TROJNACKI
Biegam wzrokiem po twarzach ludzi,
którzy przyszli na pogrzeb
