Pierwsza reklama telewizyjna została wyemitowana w 1955 roku. Trwała 70 sekund i zachwalała zalety pasty do zębów marki Gibbs SR. Upłynęło kilkadziesiąt lat i to, co jest emitowane przez współczesne stacje telewizyjne, można by porównać do ataku bronią chemiczną bez wypowiedzenia wojny.
O tym, że Picasso w pewnym okresie malował wszystkie obrazy na niebiesko, bo stać go było tylko na niebieską farbę, wiedzą nieliczni. Marek Jastrząb, to chodząca Wikipedia i dostarczyciel świeżej dawki fascynujących, zakulisowych informacji ze świata wielkiej sztuki i literatury. O tym twoje dzieci nie uczą się w szkole.
Przez ponad trzy lata mieszkałem w Boliwii, kraju koki — pisze w swojej książce Łukasz Czeszumski, który w temacie karteli i wojny narkotykowej jest bez wątpienia najlepiej poinformowanym dziennikarzem w Polsce.
Odkrywanie sekretów geniuszu wielkich pisarzy — takich jak Proust czy Balzak — musi być dla każdego zdolnego felietonisty intelektualną rozkoszą. Marek Jastrząb jest bardzo dobrym felietonistą i po raz kolejny nie zawodzi swoich czytelników. Erudycja i dowcip najwyższej próby.
Nikt przed nim nie pisał w ten sposób reportaży. W takim stopniu nie wchodził w skórę rozmówcy — to o Ryszardzie Kapuścińskim. Jest też o legendarnej powieści “Lot nad kukułczym gniazdem”. Jest to, za co lubimy “felietonizowanie”, uprawiane przez Marka Jastrzębia.
Skupiła jak w soczewce większość naszych polskich przywar. Powstał obraz Polski B. — pisze w swoim debiutanckim poście o filmie “Twarz” Szumowskiej. Wszystkie najważniejsze polskie i zagraniczne filmy ostatnich miesięcy zostały przez Agnieszkę przejrzane, omówione i ocenione.
Wczesne wyciąganie wniosków bywa błędem, podobnie jak uleganie pierwszym wrażeniom. Sprzeczność może okazać się tylko pozornym paradoksem, gdy znajdziemy mechanizm tłumaczący tę pełną realności iluzję. Paradoksy dostrzegamy zazwyczaj na styku różnych odniesień jakby tego samego.
Ulice Warszawy bywają szare i bywają kolorowe. To, co kolorowe nie zawsze jest w dobrym guście. Ulice Warszawy bywają śmieszne i bywają straszne.
Nie przez przypadek akurat teraz wypłynęła i jest szeroko dyskutowana idea Bezwarunkowego Dochodu Podstawowego. Wprowadzenie jej w życie zaowocowałoby ni mniej ni więcej, tylko wyzwoleniem się z ukrytego niewolnictwa, w którym żyjemy.
Polskość jest ogłupiała, jest zwitkiem cierpienia. Tyle razy wytarzana w prochu, przewalcowana, jedna obolałość i rana, nieustanne pośmiewisko i spluwaczka, 10 w skali pogardy, skupiona na łaknieniu jakiegoś słówka pochwały, z czyichś ust.
Na olbrzymią popularność książki Vance’a składa się kilka czynników. Doskonale wpisuje się w swój czas. Jednak Vance nie pretenduje do miana nowego Steinbecka.
Wyalienowany jako pisarz, obarczony obsesją niszczenia innych literatów, przymusem traktowania ich jak wrogów, targany walką z tysiącem własnych, okolicznościowych twarzy, trzyma się młodych twórców.
Na świecie istnieje obecnie ponad milion inicjatyw na rzecz sprawiedliwości społecznej i ochrony środowiska. Jest to największy ruch społeczny w historii. Czy ów przełom się dokona? Czy osiągniemy potrzebną do skoku masę krytyczną?
Zdarzyło mi się to pierwszy raz w życiu: chciano mnie widzieć i słuchać! W rodzimym kraju, gdzie biło mi literackie serce, nikt nie doceniał moich wysiłków, przeciwnie, gdy tylko cokolwiek napisałem, zaraz pojawiała się horda fałszywych apologetów i dawaj mi wykazywać, żem kiep, grafoman, pomyłka, sztuczna konstrukcja! Poniżano mnie, obrażano, sekowano gdzie się da.
Lud wdrożony, przyzwyczajony do pojednawczego współtrwania z ludobójstwem, utarty w sowieckim bagnie, zaraz załaknął i wyszukał znajome chomąto — co znalazło swój wyraz przerażający w głosowaniach na pana Kwaśniewskiego, w wybieraniu do władzy SLD.
Czytanie małym dzieciom, to zjawisko często ignorowane przez rodziców, którzy uważają, że noworodek potrafi tylko jeść, sikać i spać. Nic bardziej błędnego.
Antoni był poetą, eseistą, autorem scenariuszy, dziennikarzem, publicystą, performerem, fotografem, malarzem/autorem instalacji. Był typem fantastycznym i zarazem klasycznym.
Mówimy o dewaluacji słów, galopującej ich hiperinflacji. O kolorowym nagłówku — aktorka pokazała majtki! Choć dopiero na trzeciej, zapełnionej reklamami stronie okaże się, że wcale nie. Być może w ogóle ich nie nosi. Aktorek jest wiele, a jeszcze więcej nas, anonimowych czytelników newsów, których to jakoś dziwnie obchodzi.
Co jednak się dzieje, gdy zaborca staje się niewidoczny, jest zarazem wszędzie i nigdzie. Współcześni tyrani są równie dyskretni i szarzy.
Mamy zatem dwie szkoły na temat: był, czy nie było sensu w Powstaniu Warszawskim?