Tym razem coś krótkiego — uznany powieściopisarz Krzysztof T. Dąbrowski, zaprasza nas na cztery, szybkie literackie koktaile o smaku ironii, groteski i sarkazmu. Miejsce akcji: kraj nad rzeką Wisłą. To czytanie nie powinno cię zmęczyć.
Archiwum tagów: poezja
Poetka, obserwatorka, czy współsprawczyni?
Gdy świat się łamie wpół (…) zagarniamy co nasze. Bywamy wszystkim co święte, ale tylko od święta, czy raczej zwolnieni od przykrego obowiązku miłości zajmujemy się już tylko kolekcjonerstwem przyrdzewiałych podniet ?
Mierz w bogów
a staniesz się wielkim. (…) Mierz w ubogich a staniesz się Bogiem. Jakub Kurzyński mierzy się ze słowami, by mierzyć nimi w nas, czytelników. W bezsens, w którym przyszło nam żyć, mierzący nas swoją miarą, ze wszech miar niesprawiedliwą.
Wieczne nienasycenie i absolutny bunt
Koncepcja tomiku oparta jest na dychotomii. Wahania psychiczno-emocjonalne, czarno-biały obraz świata literackiego i formy jego przedstawień oraz ekstremalne napięcia w języku ilustrują dwoistą naturę podmiotu — cynika o niepowtarzalnym ego.
Jedną zapałką
można podpalić świat, lub dążąc do jasności rozświetlić własny, osobisty, choć przecież nie osobny, łączący pozorną kruchość misternych form piaskowych zamków z odwagą oswajania bliskości patologicznych drapieżców. Wioletta Ciesielska konsekwentnie opowiada się za prawdą.
Sięganie po poetykę szoku
Autor jest prowokatorem, lirycznym dręczycielem — komponuje serię niepokojących obrazów, zadaje niewygodne pytania, obnaża to, co sami chętnie ukrywamy (…) Mierzi go golizna intelektualna, brak ambicji, życie bez głębi, bez refleksji. Uwierają też ziemskie sprawy.
Jakiś głos przemówił zza obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej
Krępowało mnie siedzenie bez odzienia w towarzystwie samych mężczyzn. Na domiar złego po drugiej stronie stołu ksiądz łypał wzrokiem, oblizując koniuszki ust jak kobieta w owulacji zachęcając do odkrycia siebie.
Skonstruowana z zegarmistrzowską precyzją machina słów
Programowy outsider, choć można podejrzewać także cichy rewolucjonista, zamachowiec, który za pomocą skonstruowanej z zegarmistrzowską precyzją machiny słów próbuje rozsadzić mury od lat narastające.. w nas samych.
MISTERIUM
Zupełnie odmieniony, jakby uwikłany w życie po życiu, zacząłem przebijać się przez meandry literackiej rzeczywistości, podporządkowując życie poezji. Głównym tematem mojej twórczości jest opisywanie rzeczywistości oraz poszukiwanie sensu ludzkiej egzystencji. To jest emocjonalna spowiedź.
Niezgodnie z instrukcją w bardzo roboczym tłumaczeniu
Zawodowo sporo mówi i pisze. Pozazawodowo do przeczytania w Helikopterze i Obszarach Przepisanych, do posłuchania w gronie najbliższych i bliskich oraz, z rzadka, na ubitej ziemi turniejów literackich w poetocentrycznej republice. Z przyjemnością odświeżyłby sobie filmy z Chaplinem.
moje serce nie jest warte dawcy, byłem tylko biorcą
Nazywa się Tchoń. Wiersze są tylko odskocznią, bo żyjemy pomiędzy wyrazami, w międzysłowie własnych zdań. Koło ratunkowe: nie wystarczy pokochać, trzeba jeszcze umieć wziąć tę miłość w ręce i przenieść ją przez całe życie. Między lecz a nie? Nakładem weny. Świat wydany przez ręce głupców.
W końcu i tak wszyscy będą odwróceni
Wiersz traktuję jak błysk świadomości — to chwila, w której na moment ujawnia się prawda. Ale tylko na moment, potem znów zapada ciemność.
EWA SONNENBERG — Lady & Ms. Hyde
Poetka, eseistka, pianistka, performerka. W swych najnowszych tekstach zabiera nas do krainy zamętu, nikczemności, dusznych z pożądania toalet i coraz bardziej dojmującej, totalnej kontroli.
Jak zawsze & Jak wszyscy
Aleksandra Zbierska — jedna z najbardziej frapujących polskich poetek, dość długo kazała czekać na swoją kolejną książkę. Ale było warto — tomik pt. „Biegnij” zapowiada czytelnikom nie tylko paniczną ucieczkę od przeznaczenia, od losu, od własnej nadwrażliwości. (…) przez bruk, wnętrza, knajpy, kawiarnie, kamienice ze sztucznymi kwiatami w oknach, lecz także udany poetycki maraton.
Kamień domaga się uwagi i rzeźbienia
Pewnie zastanawiał się, do jakiego świata przynależy. Jaki świat odgadłby jego intencje i uczucia. Przecież kamień może być przesyłką z innego świata. To kamień nie ziemia jest kością rzeczywistości. Ale rzeczywistości jest wiele; kto odgadnie, która jest tą właściwą? Uwielbienie. Urzeczenie. Uwielbienie.
RETROSPEKCJA
Jarosław Kapłon (1972) — autor czterech tomów poetyckich. Jego wiersze ukazały się w almanachach pokonkursowych, jak i w antologii “Poeci Polscy 2016”. Laureat ogólnopolskich konkursów literackich m.in. XVI Ogólnopolskiego i Polonijnego Konkursu Literackiego im. Leopolda Staffa.
A może ten statek nie był pijany? Artur Rimbaud: wizjoner, skurwiel, geniusz czy pedał?
Czy poeta napisał, że właściwie życie nas oszukuje, a świat jest zbiorem zamaskowanych zdarzeń. Widzimy jakby powierzchnię tego, co wydarza się naprawdę. Pod powierzchnią zdarzeń układa się zupełnie inna chronologia przedtem i potem. Co zobaczylibyśmy gdybyśmy zajrzeli do wewnątrz?
EWA SONNENBERG # Notatki Elektroniczne
Jest to nowy cykl, niepublikowanych wcześniej wierszy utytułowanej polskiej poetki — dwukrotnej stypendystki Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Laureatki najważniejszych konkursów poetyckich, której wiersze przekładano na ponad 16 języków.
Jak świeżo ścięte ciała
Być może to, co mówię jest perwersyjne czy nieetyczne. Ale jeśli coś się w odpowiedni sposób przedstawi, to coś szokuje i działa — Grzegorz Kwiatkowski
Poranna dekompresja i inne finezyjne myśli
Szymon Kantorski — poeta rocznik 69. Mieszka w Poznaniu. Bywa chimeryczny. Lubi czasami wyjść do sklepu po papierosy i wrócić za parę lat.