Chciałbym, żebyście dokładnie zdawali sobie sprawę z sytuacji, więc powtórzę: jest około trzeciej w nocy, ja tarabanię do drzwi i zrywam z łóżka niepełnosprawną kobietę, wreszcie otwiera, a tam ja: brudny, cuchnący, zarośnięty, w obydwu rękach po kilka reklamówek wypchanych browarem, zataczam się i bełkotliwie, acz nie bez pewnego tryumfu w głosie mówię: Przyprowadziłem kotka.
Jordania bardziej znana jest za to z pewnością z miasta Petra — zaginionego miasta, które na ok. 800 lat zniknęło z ludzkiej świadomości i pamięci. Być może, jeszcze bardziej znana jest — nie można o tym zapomnieć — z filmu „Indiana Jones i ostatnia krucjata”.
Krótko i treściwie: warstwa muzyczna wymiata i miażdży widownię. Koncert oglądany w IMAXIE, w 3D sprawia, że widz ma wrażenie uczestniczenia w występowania na żywo i grania razem z Metalliką na podeście.
Niewielka, ciemna salka, dość szczelnie wypełniona ludźmi. Na wprost scena, na niej czterech muzyków. W powietrzu unosi się cancel my subscription to the resurrection a śpiewa je wokalista w obcisłych skórzanych spodniach.
Minęło siedem lat, a raczej musiało minąć siedem lat, zanim ponownie trafiłem na mityng. Wtedy nie chodziłem już w garniturze, w ogóle nie chodziłem do pracy, miałem za sobą kilka pobytów w „żłobku”.
Aby dojść do Ściany Płaczu przechodzimy tunelem, w którym stoją wykrywacze metalu i posterunki strażnicze. Całkiem jak na lotnisku. Ciekawa sprawa, podobno tylko dwie nacje, a mianowicie Polacy i Holendrzy, nazywają to miejsce Ścianą Płaczu.
Woda jest przeraźliwie zimna co w połączeniu z powalającym upałem daje niesamowity efekt.