Kiedy w kwietniu 1983 roku rozdano Oscary, polska prasa, pod presją cenzury, niemal nie wspomniała o wielkim tryumfie Zbigniewa Rybczyńskiego. Oto po raz pierwszy w historii Oscarem uhonorowano Polaka. Rybczyńskiemu przyznano nagrodę w kategorii animacji, doceniając niezwykłą oryginalność i nowatorską formę animacji jego filmu pt. Tango. Odbierając statuetkę reżyser podziękował “Solidarności”, czym naraził się PRL-owskiemu aparatowi państwowemu.
Wokół polskiego Oscara zapadło milczenie, trwające kilka lat. “Tango” to film nowatorski zarówno w formie, jak i w sposobie przekazywania treści. Z filmu wyłania się niezwykle sugestywny obraz alienacji i osamotnienia jednostki w tłumie, powierzchowności stosunków międzyludzkich, kruchości więzi. Rybczyński zaproponował zupełnie nową estetykę i styl animacji na tyle oryginalny, że został dostrzeżony na arenie międzynarodowej. — Filmpolski.pl
…………………….
Zbigniew Rybczyński realizował “Tango” blisko rok z uwagi na skomplikowany proces tworzenia. Zastosował technikę zdjęciową, polegającą na osobnym fotografowaniu każdej postaci, a następnie na układaniu ze zdjęć gotowej sekwencji animacji. Wielokrotnie nakładane na siebie ekspozycje wymagały dużej precyzji. Rybczyński pracując nad filmem praktycznie przeniósł się do studia w Se-ma-forze, zamieniając pokój zdjęciowy na “pokój mieszkalny”. Właśnie taki tytuł roboczy nosiło późniejsze “Tango”. — Wikipedia
…………………….
TANGO
Reżyseria: Zbigniew Rybczyński
Scenariusz: Zbigniew Rybczyński
Muzyka: Janusz Hajdun
Zdjęcia: Zbigniew Rybczyński
Scenografia: Zbigniew Rybczyński
Montaż: Barbara Sarnocińska
Produkcja: Se-ma-for 1980
Ryszard Maciej Okuński, Ignacy Goncerz
………………
Obsypany nagrodami na wielu międzynarodowych festiwalach — Tango — po trzydziestu czterech latach wciąż fascynuje oryginalnym pomysłem i wykonaniem. Wielka sztuka musi trafiać w sedno bez zbędnych udziwnień. Film jest prosty i geniealny. Ponieważ komuniści przez wiele lat ukrywali fakt zdobycia przez Polaka Oskara, film stał się legendą już w latach 80-tych. Na elektronicznych stronach Eprawdy, staramy się zebrać i przypomnieć młodemu pokoleniu najbardziej znaczące filmy dokumentalne, krótkometrażowe oraz animowane ostatnich dziesięcioleci. Z pewnością Tango stanie się ozdobą naszej kolekcji. Inne filmy Zbigniewa Rybczyńskiego: Steps (1987), The Fourth Dimension (1988), The Orchestra (1990), Manhattan (1991) i Kafka (1992). — C.Gretkus
………..
24.07.2014 | Więcej: Zbigvision.com
ZOBACZ RÓWNIEŻ:
EPRAWDA — włącz newsletter | wynajmij redaktora
Nie wiadomo nawet jak skomentować bo powiedziano już wszystko na jego temat. Film, który wyznaczył nowy kierunek w animacji i otworzył nowe drzwi percepcji. Ale, ale wydaje się jednak zbyt długi.
O XIX symfonii też mówiono, ze jest za długa. To nei jest kwestia długości. „Tango” ma charakter kontemplacyjny i jego długośc ma swoje uzasadnienie. „Bolero” Ravela też rozkręca się bardzo długo.