FELIETON | GRETKUS
Jest ich pół miliona
ARTYKUŁ | JODKIEWICZ
ANIMACJA | JOHNSON
CZESZUMSKI | KSIĄŻKA
BARTEK FETYSZ | WYWIAD
MALARSTWO | PORADA
POEZJA | SONNENBERG
FOTOGRAFIA | ANNA KALETA
WYWIAD | WOLAŃSKI FA POZNAŃ
FOTOGRAFIA | NIEMIEC
Była jedną z tych osób, które decydowały o przyznaniu Literackiej Nagrody Nobla. Miejsce w Szwedzkiej Akademii na pewno jej się należało, bo osiągnęła w literaturze wiele. W sensie sławy i pieniędzy. Ja nic nie osiągnąłem. I to zarówno na pierwszej płaszczyźnie, jak i w drugim obszarze.
Polskość jest ogłupiała, jest zwitkiem cierpienia. Tyle razy wytarzana w prochu, przewalcowana, jedna obolałość i rana, nieustanne pośmiewisko i spluwaczka, 10 w skali pogardy, skupiona na łaknieniu jakiegoś słówka pochwały, z czyichś ust.
Długo szukaliśmy z rodzicami tego dźwięku. Ojciec nawet podłogę chciał zrywać, matka przesuwała meble, by tylko mi pomóc i bym przestał płakać, a może też im zależało bym został sławnym harmonistą.
Wiersz traktuję jak błysk świadomości — to chwila, w której na moment ujawnia się prawda. Ale tylko na moment, potem znów zapada ciemność.
Na olbrzymią popularność książki Vance’a składa się kilka czynników. Doskonale wpisuje się w swój czas. Jednak Vance nie pretenduje do miana nowego Steinbecka.
Walczyliśmy kiedyś o te chwile wspólnie. Byłam brzemienna w słowa. Dotykałam twojej skóry, żeby zaraz się poparzyć. Wszystko jest autodestrukcją.
Czym jest sztuka? W jakiej kondycji jest współczesne malarstwo? Co decyduje o osiągnięciu komercyjnego sukcesu? To nie był łatwy rozmówca, ponieważ od słów woli czyny i otacza go aura tajemniczości. Nie jest efekciarzem. Nie lubi jałowych dyskusji.
Wyalienowany jako pisarz, obarczony obsesją niszczenia innych literatów, przymusem traktowania ich jak wrogów, targany walką z tysiącem własnych, okolicznościowych twarzy, trzyma się młodych twórców.
Projekt wykluwał się stopniowo. Początkowo były to jedno, półtora korkowce, robione jako suweniry dla najbliższych i znajomych. Sympatia do korkoludów sprawiła, że gromadka która nie wywędrowała w świat zaczęła się powiększać. Powstały grupy tematyczne: muzykanci, siedmiu samurajów, wędrowcy, oraz niezrzeszeni.
Poprosiłem go o zgodę na publikację kilku jego prac na portalu Eprawda, raczej nie licząc na pozytywną reakcję. W końcu jest artystą o światowej renomie. Jego fotografie oglądali premierzy i prezydenci.
Jesteśmy w pustym pokoju pogrążonym w mroku. Nagle ktoś zapala światło i naszym oczom ukazują się surrealistyczne postacie, przeżywające ludzkie dramaty. Wyglądają jak kukiełki, albo szmaciane królewicze i nigdy nie wyzwolili się ze smutku dzieciństwa.
Na świecie istnieje obecnie ponad milion inicjatyw na rzecz sprawiedliwości społecznej i ochrony środowiska. Jest to największy ruch społeczny w historii. Czy ów przełom się dokona? Czy osiągniemy potrzebną do skoku masę krytyczną?
Zdarzyło mi się to pierwszy raz w życiu: chciano mnie widzieć i słuchać! W rodzimym kraju, gdzie biło mi literackie serce, nikt nie doceniał moich wysiłków, przeciwnie, gdy tylko cokolwiek napisałem, zaraz pojawiała się horda fałszywych apologetów i dawaj mi wykazywać, żem kiep, grafoman, pomyłka, sztuczna konstrukcja! Poniżano mnie, obrażano, sekowano gdzie się da.
Lud wdrożony, przyzwyczajony do pojednawczego współtrwania z ludobójstwem, utarty w sowieckim bagnie, zaraz załaknął i wyszukał znajome chomąto — co znalazło swój wyraz przerażający w głosowaniach na pana Kwaśniewskiego, w wybieraniu do władzy SLD.
Poetka, eseistka, pianistka, performerka. W swych najnowszych tekstach zabiera nas do krainy zamętu, nikczemności, dusznych z pożądania toalet i coraz bardziej dojmującej, totalnej kontroli.
Często mówi się, że sztuka powinna służyć tworzeniu piękna. To bardzo szczytna idea, ale nie zapominajmy, że “piękno” może przejawiać się w różnych formach. Walka z głupotą i niesprawiedliwością też jest “piękna”.
Czytanie małym dzieciom, to zjawisko często ignorowane przez rodziców, którzy uważają, że noworodek potrafi tylko jeść, sikać i spać. Nic bardziej błędnego.
Chciałoby się w niej zakochać, chciałoby się pomóc, dotknąć dłoni, sięgnąć potwornie gładkiego policzka, po którym przed chwilą spłynęła niema łza jej obrzydzenia światem.
Jej styl jest odbierany przez wielu ludzi jako niepokojący i ciężki. Absolwentka ASP w Gdańsku. Aktualnie rezydująca w Luksemburgu. Dawniej pod szyldem studia Negation — dziś pod własnym nazwiskiem, projektująca piktogramy i typografię. Doceniona w kraju i zagranicą.
W 1966 roku, bez znajomości języka angielskiego, ale ze znanym w Polsce nazwiskiem, wyjeżdża do Londynu, gdzie udaje mu się zrobić błyskotliwą karierę.
